Cel: kanioning
Miejsce: Madera, Portugalia (Atlantyk 🙂
Kaniony: Seixial, Delgado v6a2 IV, Ribeira Seca v3a4 V, Hortela, Passo V5a2 V, Ribeira da Mesa, Aqua d’Alto w5a2 II, Ribeira dos Arcos
Termin: kwiecień 2011, 7-8 dni (opcja 14 dni)
Grupa: 4-5 osób
Transport: samolot z KRK/KTW/WAW, lokalnie wynajęty samochód
Noclegi: hotel *** Wyżywienie: śniadanie – hotel, reszta do ustalenia
Termin 1-9 maja 2010 (wyjazd 30 kwietnia wieczór, powrót 9 maja wieczór), wymagane 4 dni urlopu
Jaskinie – kaćna jama, logarcek, stota jama, vranja, mackovica, gradisnica, gospićnova, najdena i turystyczne – planinska i skocjanskie jame
Kaniony – susec, mlinarica, globoski potok, po dolu, kozjak … i wiele innych
Okolice działania – Logatec, Divaca, Bovec, Udine
Skład – 8 osób, 2 samochody (najlepiej kombi + trumna)
Trasa – 1800 km tam i z powrotem + ok. 400 km na miejscu, dojazd przez alpy kamnickie, wracamy przez alpy julijskie
Sprzęt wykorzystywany w kanioningu ma kluczowe znaczenie – dobre dopasowanie wszystkich elementów i ich niezawodność wpływa bowiem bezpośrednio na bezpieczeństwo nasze i naszej grupy. Należy pamiętać, że zimna woda bardzo skutecznie weryfikuje nasze przygotowanie techniczne – wszystkie niedociągnięcia i braki powodują niepotrzebne przestoje, zaburzają płynność i w efekcie wydłużają czas akcji, narażając nas i całą grupę na wychłodzenie.
Bardzo często nie możemy zakończyć zabawy w dowolnej chwili i po prostu opuścić kanion, tylko musimy dojść do końca lub do miejsca, w którym możliwe jest bezpieczne wyjście z niego. Pomyśl o tym, przygotowując się do wyjazdu.
Piemont-Ticino-Lombardia – 14-29.08.2010
To już trzeci wyjazd kanioningowy w tym sezonie – tym razem nastawiamy się na prawdziwe alpejskie kaniony. Ogólny plan przewiduje we Włoszech północy Piemont i Lombardię oraz rejon Ticiono w Szwajcarii.
13.08. piątek – wyjeżdżamy z PL. Skład ekipy kanionowej – Joanna „Ruda” Jędrys (AKG), Olo Dobrzański (SDG) + turystycznie Stroona (SDG). Testujemy nową trasę przez Zgorzelec, Niemcy, kawałek Austrii i Szwajcarię. Leje przez całą drogę, więc wcale szybciej nie jest.
14.08. sobota – około g. 16, cały czas w silnym deszczu, dojeżdżamy do wioski Gomba w dolinie Bognanco. Celem jest międzynarodowy zlot włoskiej federacji kanioningowej AIC – Ossola 2010. Po drodze obserwujemy niestety alarmowe stany rzek i potoków, co chwilę widzimy widowiskowe wodospady i kaskady. Zatrzymujemy się pod widoczną z drogi końcówką kanionu Variola Inferiore – wygląda to średnio… a nawet całkiem źle.
To już któraś z kolei wyprawa polskich grotołazów na wyspę i nic dziwnego, bo wyspa śliczna, pogoda gwarantowana i mnóstwo kanionów. Skład wyprawy był wymieszany: Monika z Docentem (Monika i Grzegorz Badurscy) i Olo (Aleksander Dobrzański) ze Speleoklubu Dąbrowa Górnicza oraz ja, czyli Rudzielec (Joanna Jędrys) z AKG. W drugim tygodniu wyprawy towarzyszyła nam zaprzyjaźniona rodzina Bondirasów, młodych adeptów kanioningu: Ela + Wojtek + Piotruś.
Cel wyprawy został jasno sprecyzowany przez kierownika Ola: kanioning. I choć wyspa kusi wielkimi granitowymi ścianami do wspinania oraz malowniczymi plażami do byczenia się, my nie daliśmy się zwieść, czy też raczej nie mogliśmy. Pod tym względem wyprawę można uznać jako sportową, a jej wynik jako na prawdę zadowalający. W ciągu czternastu dni pobytu na wyspie zwiedziliśmy 12 kanionów, w tym dwa kaniony polecane przez Ola na dzień restowy. Całe dwa dni spędziliśmy na spokojnym odpoczynku.
